Blog 3
Blijf op de hoogte en volg Vera
11 Juni 2014 | Ecuador, Cuyabeno
He trouwe lezers van mijn blog :)
Zo, de eerste weken in het Subcentro van Tumbaco zitten er al weer op. Ik ben werkzaam geweest op de ‘emergencia’, een soort spoedeisende hulp van de kliniek die gesponsord wordt door de staat (gratis zorg voor de allerarmsten). Om 8 uur ’s ochtends staat er meestal al een hele rij voor de deur, en om de meer spoedeisende patiënten eruit te halen wordt bij iedereen de temperatuur gemeten. Koorts betekent dat ze mogen blijven op de emergencia, geen koorts betekent dat de patiënten achteraan de nog langere rij voor consulten moeten aansluiten. Wat zoal voorbij komt: minimaal 1 steekwond die gehecht moet worden voor half 10 ’s ochtends, drugsintoxicaties, werktrauma’s, kinderen met diarree door bacteriën of parasieten (geen schoon drinkwater hier!), ondervoede kinderen, veel zwangeren met problemen (geen of weinig controles gedurende zwangerschap). Bij hoge nood wordt de eerste hulp dicht gegooid (dan kan hier gewoon!) en ga je als dokter met de patiënt mee in de ambulance naar een ziekenhuis, waar deze dan ook weer gratis behandeld wordt. Het is me dan ook al eens gebeurd dat we een uur hebben gereden naar een ziekenhuis, daar niet werden ‘geaccepteerd’ en weer een uur met loeiende sirenes verder konden rijden… Maar (gelukkig) ook veel onzinnige kwaaltjes, waardoor je merkt dat aanstellerij met een zeer lage pijngrens hier ook wel echt in de cultuur past: hoofdpijn, (‘intense’) pijn in het hele lijf, spierpijn, buikpijn, etc. Deze kwalen worden uiteraard ook allemaal bestreden met paracetamol + ibuprofen + antibiotica (erg veel van het goede). Al met al toch lange dagen werken. Ik heb dan ook bewondering voor de dokters die deze kliniek runnen: ze werken vaak gratis of voor een erg laag salaris (in een privé ziekenhuis zouden ze tig keer zo veel verdienen).
Ondanks dat Hemelvaart en Pinksteren hier niet vrij is, heb ik met Irene toch nog een paar daagjes vrij kunnen nemen om naar de jungle Cuyabeno te gaan. De dichtstbijzijnde ‘stad’ is 2 uur per kano en 3 uur met bus. We hebben heldhaftig midden in de jungle geslapen in een lodge, voor het slapen gaan waren we minimaal een half uur bezig met alle spinnen, kakkerlakken, mieren, muggen en ander ongedierte uit ons bed en klamboe te halen. Maar het leuke was, ’s nachts had je hele concerten van allerlei wilde dieren rondom je lodge. De jungle overdag betekent vooral: varen op het water en kijken naar de prachtige zonsondergangen, tapirs (roze zoetwater dolfijnen), piranha’s, kaaimannen, rivierschildpadden, vele soorten vlinders en vogels (papegaaien, toekans, ara’s, adelaars, etc.); of juist het land op gaan en wandelen tussen de vele spinnen, insecten (heel veel muggen), slangen (boa constrictors, anaconda’s), gifkikkers, allerhande soorten apen en verschillende bomen en planten (waaronder ‘jungle marihuana’). Ook hebben we inheemse stammen bezocht. Omdat het hier het regenseizoen is, zijn we ook een paar keer flink nat geworden. Onderweg naar huis uit de jungle zijn we na 10u in de bus te hebben gezeten uitgestapt in Papallacta, een dorpje met allemaal thermaal baden (warm gehouden door vulkanen) en prachtige wandelroutes.
Met een paar nieuwe vrienden van de jungle trip zijn we afgelopen weekend op stap geweest in het centrum (de Mariscal). Dit was erg gezellig, goed voor mijn Spaans en natuurlijk om mijn Nederlandse heupen losser te krijgen ;) Het bracht ons meteen op het idee om danslessen te nemen: vanavond beginnen we met salsalessen!
Omdat gister en vandaag de dokters (net zoals de patiënten) niet kwamen opdagen op de eerste hulp, zijn we vrij. Gister hebben we de dag goed besteed door met de kabelbaan een hoge berg bij Quito op te gaan en van daaruit verder te klimmen naar de vulkaan Pichincha. Waarvandaan natuurlijk prachtig uitzicht over Quito.
Ohja, mocht je ooit naar een goedkope kapper willen: kom naar Quito! Voor 1 dollar (70 cent) ben je de man. Wij durfden het niet geheel aan en zijn naar een ‘dure’ kapper gegaan: 4 dollar voor wassen, knippen en föhnen! Zie het resultaat ;)
Liefs, Vera
PS Zoals jullie kunnen zien, heb ik tijdens deze ‘hoogtestage’ ook een mooi trainingsplekje gevonden om te oefenen voor de Triatlon 31 augustus!
Zo, de eerste weken in het Subcentro van Tumbaco zitten er al weer op. Ik ben werkzaam geweest op de ‘emergencia’, een soort spoedeisende hulp van de kliniek die gesponsord wordt door de staat (gratis zorg voor de allerarmsten). Om 8 uur ’s ochtends staat er meestal al een hele rij voor de deur, en om de meer spoedeisende patiënten eruit te halen wordt bij iedereen de temperatuur gemeten. Koorts betekent dat ze mogen blijven op de emergencia, geen koorts betekent dat de patiënten achteraan de nog langere rij voor consulten moeten aansluiten. Wat zoal voorbij komt: minimaal 1 steekwond die gehecht moet worden voor half 10 ’s ochtends, drugsintoxicaties, werktrauma’s, kinderen met diarree door bacteriën of parasieten (geen schoon drinkwater hier!), ondervoede kinderen, veel zwangeren met problemen (geen of weinig controles gedurende zwangerschap). Bij hoge nood wordt de eerste hulp dicht gegooid (dan kan hier gewoon!) en ga je als dokter met de patiënt mee in de ambulance naar een ziekenhuis, waar deze dan ook weer gratis behandeld wordt. Het is me dan ook al eens gebeurd dat we een uur hebben gereden naar een ziekenhuis, daar niet werden ‘geaccepteerd’ en weer een uur met loeiende sirenes verder konden rijden… Maar (gelukkig) ook veel onzinnige kwaaltjes, waardoor je merkt dat aanstellerij met een zeer lage pijngrens hier ook wel echt in de cultuur past: hoofdpijn, (‘intense’) pijn in het hele lijf, spierpijn, buikpijn, etc. Deze kwalen worden uiteraard ook allemaal bestreden met paracetamol + ibuprofen + antibiotica (erg veel van het goede). Al met al toch lange dagen werken. Ik heb dan ook bewondering voor de dokters die deze kliniek runnen: ze werken vaak gratis of voor een erg laag salaris (in een privé ziekenhuis zouden ze tig keer zo veel verdienen).
Ondanks dat Hemelvaart en Pinksteren hier niet vrij is, heb ik met Irene toch nog een paar daagjes vrij kunnen nemen om naar de jungle Cuyabeno te gaan. De dichtstbijzijnde ‘stad’ is 2 uur per kano en 3 uur met bus. We hebben heldhaftig midden in de jungle geslapen in een lodge, voor het slapen gaan waren we minimaal een half uur bezig met alle spinnen, kakkerlakken, mieren, muggen en ander ongedierte uit ons bed en klamboe te halen. Maar het leuke was, ’s nachts had je hele concerten van allerlei wilde dieren rondom je lodge. De jungle overdag betekent vooral: varen op het water en kijken naar de prachtige zonsondergangen, tapirs (roze zoetwater dolfijnen), piranha’s, kaaimannen, rivierschildpadden, vele soorten vlinders en vogels (papegaaien, toekans, ara’s, adelaars, etc.); of juist het land op gaan en wandelen tussen de vele spinnen, insecten (heel veel muggen), slangen (boa constrictors, anaconda’s), gifkikkers, allerhande soorten apen en verschillende bomen en planten (waaronder ‘jungle marihuana’). Ook hebben we inheemse stammen bezocht. Omdat het hier het regenseizoen is, zijn we ook een paar keer flink nat geworden. Onderweg naar huis uit de jungle zijn we na 10u in de bus te hebben gezeten uitgestapt in Papallacta, een dorpje met allemaal thermaal baden (warm gehouden door vulkanen) en prachtige wandelroutes.
Met een paar nieuwe vrienden van de jungle trip zijn we afgelopen weekend op stap geweest in het centrum (de Mariscal). Dit was erg gezellig, goed voor mijn Spaans en natuurlijk om mijn Nederlandse heupen losser te krijgen ;) Het bracht ons meteen op het idee om danslessen te nemen: vanavond beginnen we met salsalessen!
Omdat gister en vandaag de dokters (net zoals de patiënten) niet kwamen opdagen op de eerste hulp, zijn we vrij. Gister hebben we de dag goed besteed door met de kabelbaan een hoge berg bij Quito op te gaan en van daaruit verder te klimmen naar de vulkaan Pichincha. Waarvandaan natuurlijk prachtig uitzicht over Quito.
Ohja, mocht je ooit naar een goedkope kapper willen: kom naar Quito! Voor 1 dollar (70 cent) ben je de man. Wij durfden het niet geheel aan en zijn naar een ‘dure’ kapper gegaan: 4 dollar voor wassen, knippen en föhnen! Zie het resultaat ;)
Liefs, Vera
PS Zoals jullie kunnen zien, heb ik tijdens deze ‘hoogtestage’ ook een mooi trainingsplekje gevonden om te oefenen voor de Triatlon 31 augustus!
-
14 Juni 2014 - 13:02
Suzan:
Hoi Vera, leuk om je nieuwe blog te lezen; met prachtige en soms wat enge foto's erbij! Je bent nu over de helft in Ecuador, gaat snel maar we gaan nu ook weer aftellen tot je terugkomt:) veel plezier weer komende week en succes! -
15 Juni 2014 - 20:10
Moniek :
Haa Vera! Leuk om weer eine update van dich te kriege! Sjiek dets ze begonnen bus met het numme van salsalessen! De foto's zeen der indrukwekkend oet! Du hubs weer allerlei sjoan deere en natuur gezeen! Veul plezeer nog doa! Xx Moniek en Maurits -
19 Juni 2014 - 21:19
Céline:
Wat heerlijk om weer je blog te lezen!! Lijkt me dood eng met al die gevaarlijke beesten. Wat moet het trouwens een ervaring voor je leven zijn om bij de emergencia te werken! En als je terug bent gaan we onze heupjes los schudden op een salsa party! Geniet van je tijd daar! Liefs!xxx -
19 Juni 2014 - 21:20
Céline:
Wat heerlijk om weer je blog te lezen!! Lijkt me dood eng met al die gevaarlijke beesten. Wat moet het trouwens een ervaring voor je leven zijn om bij de emergencia te werken! En als je terug bent gaan we onze heupjes los schudden op een salsa party! Geniet van je tijd daar! Liefs!xxx -
19 Juni 2014 - 21:21
Céline:
Wat heerlijk om weer je blog te lezen!! Lijkt me dood eng met al die gevaarlijke beesten. Wat moet het trouwens een ervaring voor je leven zijn om bij de emergencia te werken! En als je terug bent gaan we onze heupjes los schudden op een salsa party! Geniet van je tijd daar! Liefs!xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
