Blog 2

Buenos dias a todos,

De week vrijwilligerswerk in en rondom Santo Domingo zit erop. Wat een ervaring!! En wat ben ik dankbaar dat ik echt wat heb kunnen betekenen voor deze arme gemeenschap.
Santo Domingo wordt gezien als de armste stad uit Ecuador, en misschien wel heel Zuid-Amerika. Er is wel een klein ziekenhuisje, maar aangezien de stad erg groot en arm is, is dit ziekenhuis niet goed te bereiken voor de mensen in de achterbuurten en ook niet te betalen. Zij hebben dus in feite geen toegang tot de gezondheidszorg. Daarbij wordt deze stad geteisterd door drugsbendes en gangs, waardoor het voor de mensen ook niet veilig is en er ook niets op te bouwen valt. Bijna nooit komen mensen van buitenaf om hen te helpen. Wij kregen dan ook een heel warm ontvangst overal, de mensen waren erg blij met onze komst, de tijd en middelen die wij voor hen hadden en het respect waarmee wij hen behandelden.
De eerste dag heb ik met een groep studenten uit Quito via IFMSA (een internationale vereniging voor geneeskunde studenten, ook gevestigd in Nederland) gewerkt op een ananas plantage: alle werknemers met hun familie konden op bezoek komen bij ‘de jonge dokters’. Het was erg opvallend dat meisjes jonger dan mij al vaak een hele rits aan baby’s en peuters hadden. Onze taak was dan ook voornamelijk groei / gewicht controle voor de jongere kinderen, al waren er ook een paar erg zieke volwassenen bij die bij wijze van spreken al een jaar geleden in het ziekenhuis hadden moeten zijn.
Na deze dag hebben Irene en ik ons aangesloten bij Hombro a Hombro (vertaald: schouder aan schouder): een gezondheidsbrigade uit Kentucky die 3x per jaar naar Santo Domingo gaat. Deze was heel professioneel opgezet: in totaal ongeveer 65 artsen, fysiotherapeuten, apothekers, verpleegsters en tolken. Elke dag gingen we naar een andere achterbuurt om tussen de 80 en 150 zieke mensen te helpen. Veel kinderen hadden aangeboren afwijkingen (sommige stammen willen hun bloedlijn puur houden en trouwen dus steeds met een broer/zus/neef/nicht, waardoor er veel albino’s voorkomen), anemie, longontstekingen, parasieten, epilepsie of groeiachterstand (slechte/weinig voeding). Veel volwassenen hadden psychische problemen (alcoholmisbruik, depressie, angststoornissen), diabetes, toornhoge bloeddrukken, reuma, artrose, uitdroging, gevolgen van een herseninfarct en vergevorderde stadia van longkanker (er wordt gekookt op hout zonder ventilatie in de huizen).
Na 6 dagen hard werken met de armste mensen zijn we met onze nieuwe Amerikaanse vrienden een dagje naar Mindo gegaan (hier was ik een paar weken geleden ook al met Ruud). Dit was echt een fantastische afsluiting!
Nu een relaxed weekend in Quito en maandag begin ik in het subcentro van Tumbaco (een gratis kliniek voor de armere mensen in en rondom Quito). Benieuwd wat ik daar allemaal ga zien en doen…

Adios, Vera